Git 🌙
Chapters ▾ 2nd Edition

10.4 Git’in Daxili İşləri - Packfile’lar

Packfile’lar

Əvvəlki hissədəki nümunədəki bütün təlimatları izlədiyiniz təqdirdə, 11 obyektlə - dörd blob, üç ağac, üç commit və bir etiketi olan bir test Git deposuna sahib olmalısınız:

$ find .git/objects -type f
.git/objects/01/55eb4229851634a0f03eb265b69f5a2d56f341 # tree 2
.git/objects/1a/410efbd13591db07496601ebc7a059dd55cfe9 # commit 3
.git/objects/1f/7a7a472abf3dd9643fd615f6da379c4acb3e3a # test.txt v2
.git/objects/3c/4e9cd789d88d8d89c1073707c3585e41b0e614 # tree 3
.git/objects/83/baae61804e65cc73a7201a7252750c76066a30 # test.txt v1
.git/objects/95/85191f37f7b0fb9444f35a9bf50de191beadc2 # tag
.git/objects/ca/c0cab538b970a37ea1e769cbbde608743bc96d # commit 2
.git/objects/d6/70460b4b4aece5915caf5c68d12f560a9fe3e4 # 'test content'
.git/objects/d8/329fc1cc938780ffdd9f94e0d364e0ea74f579 # tree 1
.git/objects/fa/49b077972391ad58037050f2a75f74e3671e92 # new.txt
.git/objects/fd/f4fc3344e67ab068f836878b6c4951e3b15f3d # commit 1

Git bu faylların məzmununu zlib ilə sıxır və siz çox şey saxlamırsınız, buna görə bütün bu fayllar toplu olaraq yalnız 925 bayt tutur. İndi Git-in maraqlı bir xüsusiyyətini nümayiş etdirmək üçün depoya daha əhəmiyyətli bir məzmun əlavə edəcəksiniz. Nümayiş etmək üçün Grit kitabxanasından repo.rb faylını əlavə edəcəyik — söhbət 22K mənbə kodu faylıdan gedir:

$ curl https://raw.githubusercontent.com/mojombo/grit/master/lib/grit/repo.rb > repo.rb
$ git checkout master
$ git add repo.rb
$ git commit -m 'Create repo.rb'
[master 484a592] Create repo.rb
 3 files changed, 709 insertions(+), 2 deletions(-)
 delete mode 100644 bak/test.txt
 create mode 100644 repo.rb
 rewrite test.txt (100%)

Yaranan ağaca baxsanız, yeni repo.rb blob obyektiniz üçün hesablanmış SHA-1 dəyərini görə bilərsiniz:

$ git cat-file -p master^{tree}
100644 blob fa49b077972391ad58037050f2a75f74e3671e92      new.txt
100644 blob 033b4468fa6b2a9547a70d88d1bbe8bf3f9ed0d5      repo.rb
100644 blob e3f094f522629ae358806b17daf78246c27c007b      test.txt

git cat-file istifadə edərək obyektin hansı böyüklükdə olduğunu görə bilərsiniz:

$ git cat-file -s 033b4468fa6b2a9547a70d88d1bbe8bf3f9ed0d5
22044

Bu zaman, faylda bir balaca dəyişiklik edin və nə olduğuna baxın:

$ echo '# testing' >> repo.rb
$ git commit -am 'Modify repo.rb a bit'
[master 2431da6] Modify repo.rb a bit
 1 file changed, 1 insertion(+)

Son commit-in yaratdığı ağacı yoxlayın və bu zaman çox maraqlı bir şey görəcəksiniz:

$ git cat-file -p master^{tree}
100644 blob fa49b077972391ad58037050f2a75f74e3671e92      new.txt
100644 blob b042a60ef7dff760008df33cee372b945b6e884e      repo.rb
100644 blob e3f094f522629ae358806b17daf78246c27c007b      test.txt

Bu blob indi fərqli bir blob-dur, yəni 400 sətirlik bir faylın sonuna yalnız bir sətir əlavə etməyinizə baxmayaraq, Git bu yeni məzmunu tamamilə yeni bir obyekt kimi saxlayır:

$ git cat-file -s b042a60ef7dff760008df33cee372b945b6e884e
22054

Diskinizdə təxminən iki eyni 22K obyekt var (hər biri təxminən 7K-a sıxılmışdır). Git onlardan birini tam olaraq saxlaya bilər, amma ikinci obyekti yalnız onunla birincisi arasındakı delta kimi saxlaya bilsəydi yaxşı olmazdı?

Belə görünür ki edə bilər. Git-in obyektləri diskdə saxladığı ilkin formata “loose” bir obyekt formatı deyilir. Bununla birlikdə, bəzən Git, yerdən qənaət etmək və daha səmərəli olmaq üçün bu obyektlərdən bir neçəsini bir “packfile” adlanan tək bir binary fayla yığır. Ətrafınızda çox boş obyekt varsa, git gc əmrini manual olaraq idarə etsəniz və ya remote serverə bassanız, Git bunu edəcəkdir. Nə baş verdiyini görmək üçün git gc əmrini axtararaq Git-dən obyektləri yığmasını manual olaraq istəyə bilərsiniz:

$ git gc
Counting objects: 18, done.
Delta compression using up to 8 threads.
Compressing objects: 100% (14/14), done.
Writing objects: 100% (18/18), done.
Total 18 (delta 3), reused 0 (delta 0)

objects qovluğuna baxsanız, bir çox obyektinizin getdiyini və bəzi faylların əmələ gəldiyini görəcəksiniz:

$ find .git/objects -type f
.git/objects/bd/9dbf5aae1a3862dd1526723246b20206e5fc37
.git/objects/d6/70460b4b4aece5915caf5c68d12f560a9fe3e4
.git/objects/info/packs
.git/objects/pack/pack-978e03944f5c581011e6998cd0e9e30000905586.idx
.git/objects/pack/pack-978e03944f5c581011e6998cd0e9e30000905586.pack

Qalan obyektlər heç bir commit ilə göstərilməyən blob-lardır – nümunə olaraq what is up, doc? misalı və əvvəllər yaratdığınız “test content” nümunəsi bloblarını göstərə bilərik. Onları heç vaxt heç bir commit-ə əlavə etmədiyiniz üçün asılmış sayılır və yeni paketinizə yığılmır.

Digər sənədlər yeni packfile-niz və indeksinizdir. Packfile, sisteminizdən silinmiş bütün obyektlərin məzmununu ehtiva edən tək bir fayldır. İndeks, müəyyən bir obyekti tez bir zamanda axtara bilmək üçün həmin packfile içərisindəki offsets-i ehtiva edən bir fayldır. Gözəl olan budur ki, 'gc` əmrini çalıştırmadan əvvəl diskdəki obyektlər toplu olaraq 15K ölçülü olmasına baxmayaraq, yeni packfile yalnız 7K-dır. Disk istifadənizi obyektlərinizi pack edərəck yarıya endirdiniz.

Bəs Git bunu necə edir? Git obyektləri paketlədikdə, eyni adlı və ölçülü faylları axtarır və faylın bir versiyasından digərinə yalnız deltaları saxlayır. Siz packfile-in içərisinə baxa və Git-in yerə qənaət etmək üçün nə etdiyini görə bilərsiniz. Git verify-pack plumbing əmri, nəyin paketləndiyini görməyə imkan verir:

$ git verify-pack -v .git/objects/pack/pack-978e03944f5c581011e6998cd0e9e30000905586.idx
2431da676938450a4d72e260db3bf7b0f587bbc1 commit 223 155 12
69bcdaff5328278ab1c0812ce0e07fa7d26a96d7 commit 214 152 167
80d02664cb23ed55b226516648c7ad5d0a3deb90 commit 214 145 319
43168a18b7613d1281e5560855a83eb8fde3d687 commit 213 146 464
092917823486a802e94d727c820a9024e14a1fc2 commit 214 146 610
702470739ce72005e2edff522fde85d52a65df9b commit 165 118 756
d368d0ac0678cbe6cce505be58126d3526706e54 tag    130 122 874
fe879577cb8cffcdf25441725141e310dd7d239b tree   136 136 996
d8329fc1cc938780ffdd9f94e0d364e0ea74f579 tree   36 46 1132
deef2e1b793907545e50a2ea2ddb5ba6c58c4506 tree   136 136 1178
d982c7cb2c2a972ee391a85da481fc1f9127a01d tree   6 17 1314 1 \
  deef2e1b793907545e50a2ea2ddb5ba6c58c4506
3c4e9cd789d88d8d89c1073707c3585e41b0e614 tree   8 19 1331 1 \
  deef2e1b793907545e50a2ea2ddb5ba6c58c4506
0155eb4229851634a0f03eb265b69f5a2d56f341 tree   71 76 1350
83baae61804e65cc73a7201a7252750c76066a30 blob   10 19 1426
fa49b077972391ad58037050f2a75f74e3671e92 blob   9 18 1445
b042a60ef7dff760008df33cee372b945b6e884e blob   22054 5799 1463
033b4468fa6b2a9547a70d88d1bbe8bf3f9ed0d5 blob   9 20 7262 1 \
  b042a60ef7dff760008df33cee372b945b6e884e
1f7a7a472abf3dd9643fd615f6da379c4acb3e3a blob   10 19 7282
non delta: 15 objects
chain length = 1: 3 objects
.git/objects/pack/pack-978e03944f5c581011e6998cd0e9e30000905586.pack: ok

Burada, repo.rb faylınızın ilk versiyası olduğunu xatırladığınız 033b4 blob, faylın ikinci versiyası olan b042a blob-una istinad edir. Output-dakı üçüncü sütun paketdəki obyektin ölçüsüdür, buna görə `b042a`ın 22K faylını götürdüyünü, ancaq `033b4`ün yalnız 9 bayt yer aldığını görə bilərsiniz.

Maraqlısı budur ki, faylın ikinci versiyası toxunulmaz saxlanılır, orijinal versiyası isə delta kimi saxlanılır — bu, faylın ən son versiyasına daha sürətli daxil olma ehtimalının olmasıdır.

Bununla əlaqədar həqiqətən gözəl şeylərdən biri, hər an yenidən paketlənə bilməsidir. Git arada verilənlər bazanızı avtomatik olaraq yenidən paketlənəcək və hər zaman daha çox yer saxlamağa çalışacaq, ancaq istədiyiniz zaman əlinizlə git gc düyməsini işə salmaqla manual olaraq yenidən paketləyə bilərsiniz.

scroll-to-top