2.6 Podstawy Gita - Tagowanie

Wyświetlanie wszystkich dostępnych tagów w Gitcie jest bardzo proste. Wystarczy uruchomić git tag:

Polecenie wyświetla etykiety w porządku alfabetycznym; porządek w jakim się pojawią nie ma jednak faktycznego znaczenia.

Możesz także wyszukiwać etykiety za pomocą wzorca. Na przykład, repozytorium kodu źródłowego Gita zawiera ponad 500 tagów. Jeśli interesuje cię np. wyłącznie seria 1.8.5, możesz ją wyszukać w następujący sposób:

Git używa 2 głównych rodzajów tagów: lekkich i opisanych. Pierwsze z nich - lekkie - zachowują się mniej więcej tak jak gałąź, która się nie zmienia - jest to tylko wskaźnik do konkretnej rewizji. Z kolei, etykiety opisane są przechowywane jako pełne obiekty w bazie danych Gita. Są one opatrywane sumą kontrolną, zawierają nazwisko osoby etykietującej, jej adres e-mail oraz datę; ponadto, posiadają notkę etykiety, oraz mogą być podpisywane i weryfikowane za pomocą GNU Privacy Guard (GPG). Ogólnie zaleca się aby przy tworzeniu tagów opisanych uwzględniać wszystkie te informacje; a jeżeli potrzebujesz jedynie etykiety tymczasowej albo z innych powodów nie potrzebujesz tych wszystkich danych, możesz po prostu użyć etykiety lekkiej.

Tworzenie etykiety opisanej, jak większość rzeczy w Gitcie, jest proste. Wystarczy podać parametr -a podczas uruchamiania polecenia tag:

Parametr -m określa notkę etykiety, która jest wraz z nią przechowywania. Jeśli nie podasz treści notki dla etykiety opisowej, Git uruchomi twój edytor tekstu gdzie będziesz mógł ją dodać.

Dane etykiety wraz z tagowaną rewizją możesz zobaczyć używając polecenia git show:

Jak widać została wyświetlona informacja o osobie etykietującej, data stworzenia etykiety, oraz notka poprzedzająca informacje o rewizji.

Innym sposobem na tagowanie rewizji są etykiety lekkie. Jest to w rzeczy samej suma kontrolna rewizji przechowywana w pliku - nie są przechowywane żadne inne, dodatkowe informacje. Aby stworzyć lekką etykietę, nie przekazuj do polecenia tag żadnego z parametrów -a, -s czy -m:

Uruchamiając teraz na etykiecie git show nie zobaczysz żadnych dodatkowych informacji. Polecenie wyświetli jedynie:

Możesz także etykietować historyczne rewizje. Załóżmy, że historia zmian wygląda następująco:

Teraz, załóżmy, że zapomniałeś oznaczyć projektu jako wersja 1.2, do której przeszedł on wraz z rewizją “updated rakefile”. Możesz dodać etykietę już po fakcie. W tym celu wystarczy na końcu polecenia git tag podać sumę kontrolną lub jej część wskazującą na odpowiednią rewizję:

Możesz sprawdzić czy utworzyłeś tag:

Domyślnie, polecenie git push nie przesyła twoich etykiet do zdalnego repozytorium. Będziesz musiał osobno wypchnąć na współdzielony serwer stworzone etykiety. Proces ten jest podobny do współdzielenia gałęzi i polega na uruchomieniu git push origin [nazwa-etykiety].

Jeśli masz mnóstwo tagów, którymi chciałbyś się podzielić z innymi, możesz je wszystkie wypchnąć jednocześnie dodając do git push opcję --tags. W ten sposób zostaną przesłane wszystkie tagi, których nie ma jeszcze na serwerze.

Jeśli ktokolwiek inny sklonuje lub pobierze zmiany teraz z twojego repozytorium, dostanie także wszystkie twoje etykiety.

Nie możesz tak naprawdę przełączyć się do tagu, ponieważ nie można ich przemieszczać. Jeżeli chcesz umieścić wersję wyglądającą jak określony tag w swoim katalogu roboczym możesz utworzyć nową gałąź, która na nim bazuje poprzez git checkout -b [branchname] [tagname]:

Oczywiście kiedy to zrobisz i zatwierdzisz zmiany gałąź version2 i tag v2.0.0 będą się nieco różnić, ponieważ będzie przesuwała się do przodu wraz z nowymi zmianami, więc bądź ostrożny.